Zwykle w pierwszej chwili absolwentów historii sztuki kojarzymy jako zrzędliwe i zasuszone stare panny, pracujące w muzeach jako kustosze, ubrane nieco jak same artefakty – w niemodne, najczęściej wełniane ubrania sprzed epoki. Z drugiej strony mamy jednak obraz zupełnie innego historyka sztuki – Roberta Langdona z „Kodu Lenarda da Vinci”, napisanego przez Browna. To również specjalista, który jednak zamiast smętnego snucia się po muzealnych korytarzach rozwiązuje kryminalne zagadki. Prawda, jak zwykle, leży jednak zupełnie pośrodku.
Historia sztuki – studia: prawda i stereotypy
W przypadku historii sztuki branej są pod uwagę wszystkie wytwory materialnej oraz niematerialnej kultury człowieka, głównie jednak to, co człowiek stworzył i nazwał sztuką. Warto również rozróżniać sztukę wysoką i niską – historia sztuki zajmuje się najczęściej jedynie sztuką i kulturą wysoką, wytwory wiejskich rzeźbiarzy czy ich obrane w materialne szaty gusła zostawiając etnografom oraz etnologom i traktując je bardzo po macoszemu. Głównym zadaniem oraz jednocześnie umiejętnościami historyka sztuki jest bezbłędne określenie i zinterpretowanie, przedstawienie kontekstu kulturowo-historycznego każdego zabytku. Same studia są trzyletnie licencjackie plus dwuletnie magisterskie, aby otrzymać dyplom magistra historii sztuki. W zależności od uczelni można liczyć również na określone specjalizacje, związane na przykład z konserwacją zabytków, ochroną dóbr kultury, kuratorstwem, a więc opieką nad wystawami.
Studia – łatwe czy trudne?
Zakres materiału oraz metody nauczania będą uzależnione stricte od wybranej przez studenta uczelni i w tym zakresie mogą się od siebie naprawdę diametralnie różnić. Na uczelniach uznawanych za najlepsze w Polsce poziom trudności jest naprawdę wysoki, a niektóre egzaminy zdawane są przez młodych adeptów nawet po kilka razy – do skutku. Część studentów historii sztuki jednocześnie studiuje na Akademii Sztuk Pięknych, co zwiększa ich szanse na sukces w przyszłej pracy zawodowej. Sama historia sztuki i studia są ciekawe, wręcz pasjonując, a na kierunku można znaleźć samych miłośników piękna, znających temat oraz chętnie zgłębiający tajniki sztuki oraz różnorodnych technik artystycznych. W przypadku historii sztuki ważny jest nie tylko kontekst, ale również strona techniczna – to często po niej można kreślić dokładne datowanie czy odkryć mistyfikacje.
Jaka praca dla historyka sztuki?
Pierwszym skojarzeniem historyka sztuki oraz jego pracy jest właśnie muzeum. Jednak to nie jedyne miejsce, w jakim może znaleźć zatrudnienie. Samo muzeum również to nie tylko „bycie kustoszem” czy opiekowanie się ekspozycją muzeum. To w ogromnej mierze trudna, ciężka, codzienna praca związana z prawidłowym funkcjonowaniem muzeum jako całościowego obiektu, przygotowywanie wystaw oraz nadchodzących wydarzeń, programów i ścieżek edukacyjnych dla dzieci, dysponowanie oraz panowanie nad magazynem oraz przygotowywanie na przykład merytorycznej oprawy każdej z wystaw.
